Parafia Rzymskokatolicka pw. sw. Brata Alberta w Makowie Mazowieckim

Zaopraszamy do udzaiału w rekolekcjach Stadion Młodych

Zapisy u: Ks. Grzegorz Marzec i Piotr Zalewski

Koszt: 35 PLN

       List papieża Franciszka do Ludu Bożego

  „Gdy cierpi jeden członek, współcierpią wszystkie inne członki” (1 Kor 12, 26). Te słowa św. Pawła rozbrzmiewają mocno w moim sercu, gdy po raz kolejny stwierdzam cierpienie wielu nieletnich z powodu wykorzystywania seksualnego, władzy i sumienia popełnianych przez znaczną liczbę księży i osób konsekrowanych. Przestępstwo to wywołuje głębokie rany cierpienia i niemocy, przede wszystkim u ofiar, ale także w ich rodzinach i całej wspólnocie, niezależnie od tego, czy są to osoby wierzące, czy też niewierzące. Patrząc w przeszłość, nigdy nie będzie dość proszenia o przebaczenie i prób naprawienia wyrządzonych szkód. Patrząc w przyszłość, nigdy nie będzie dość tego, co się czyni, aby stworzyć kulturę zdolną do zapobiegania takim sytuacjom, nie tylko, aby się nie powtarzały, lecz także nie znajdowały miejsca na ukrywanie i utrwalanie. Cierpienie ofiar i ich rodzin jest także naszym bólem, dlatego musimy ponownie podkreślić nasze wysiłki, aby zapewnić ochronę nieletnim i dorosłym w sytuacjach zagrożenia.

1. Jeśli jeden członek cierpi

         W minionych dniach opublikowano raport opisujący doświadczenia przynajmniej tysiąca osób, które padły ofiarą wykorzystywania seksualnego, władzy i sumienia z ręki kapłanów w ciągu około siedemdziesięciu lat. Chociaż można powiedzieć, że większość przypadków dotyczy przeszłości, to jednak w miarę upływu czasu poznaliśmy cierpienie wielu ofiar i zobaczyliśmy, że rany nigdy nie znikają i zmuszają nas do zdecydowanego potępienia tych potworności, jak również do skoncentrowania wysiłków, aby wykorzenić tę kulturę śmierci; rany nie „przedawniają się”. Cierpienie tych ofiar to skarga, która wznosi się do nieba, dotykająca duszy, a która przez długi czas była ignorowana, ukrywana lub wyciszana. Ale ich wołanie było silniejsze niż wszystkie środki, które próbowały je uciszyć, a jednocześnie udawały, że je rozwiązują decyzjami, które jeszcze powiększyły ich powagę, popadając we współudział. Wołanie, które Pan wysłuchał, ukazując nam, po której stronie chce być. Kantyk Maryi się nie myli i stale na przestrzeni dziejów szepcze, że Pan pamięta o obietnicy, jaką złożył naszym ojcom: „Rozproszył pyszniących się zamysłami serc swoich. Strącił władców z tronu, a wywyższył pokornych. Głodnych nasycił dobrami, a bogatych z niczym odprawił” (Łk 1, 51-53), i jesteśmy zawstydzeni, gdy uświadamiamy sobie, że nasz styl życia zaprzeczał i zarzecza temu, co odmawiamy naszym głosem.

         Ze wstydem i skruchą, jako wspólnota kościelna, przyznajemy, że nie potrafiliśmy być tam, gdzie powinniśmy być, że nie działaliśmy w porę, rozpoznając rozmiary i powagę szkody spowodowanej w tak wielu ludzkich istnieniach. Zlekceważyliśmy i opuściliśmy maluczkich. Zacytuję słowa ówczesnego kardynała Ratzingera, kiedy podczas Drogi Krzyżowej w 2005 roku dołączył do krzyku bólu tak wielu ofiar i głośno powiedział: „Ile brudu jest w Kościele, i to właśnie wśród tych, którzy poprzez kapłaństwo powinni należeć całkowicie do Niego! Ileż pychy i samouwielbienia! Jak mało cenimy sobie sakrament pojednania, w którym On czeka, by nas podźwignąć z upadków! To wszystko jest obecne w Jego męce. Zdrada uczniów, niegodne przyjmowanie Jego Ciała i Krwi jest z pewnością największym bólem, który przeszywa serce Zbawiciela. Nie pozostaje nam nic innego, jak z głębi duszy wołać do Niego Kyrie, eleison – Panie, ratuj! (por. Mt 8, 25)”[1].

ZACHĘTA BISKUPA PŁOCKIEGO DO MODLITWY PRZED ROZPOCZĘCIEM II SYNODU MŁODYCH DIECEZJI PŁOCKIEJ

Drodzy Diecezjanie,

Kochani Młodzi Przyjaciele!

Kilka dni temu, w uroczystość Wniebowzięcia Matki Bożej, w 450. rocznicę śmierci św. Stanisława Kostki, Ojciec święty Franciszek w specjalnym przesłaniu adresowanym do Biskupa Płockiego, skierował do ludzi młodych następujące słowa: „ I was przynagla miłość Chrystusa i umacnia Jego łaska. Miejcie odwagę! Świat potrzebuje Waszej wolności ducha, waszego ufnego patrzenia w przyszłość, Waszego pragnienia prawdy, dobra i piękna”. 31 sierpnia i 1 września br. przedstawiciele młodzieży naszej diecezji zgromadzą się w Płocku na II Synodzie Młodych. Będzie to doskonała okazja, aby niejako bezpośrednio odpowiedzieć na papieskie wezwanie. Przez dwa dni nasza młodzież będzie się zastanawiać nad przekazywaniem żywego Jezusa i Jego Ewangelii współczesnemu człowiekowi, szczególnie młodemu. Wszyscy wiemy, jak ważna jest troska o ewangelizację i chrześcijańską formację młodego pokolenia. Z pewnością zdajemy sobie też sprawę, jak trudne jest to zadanie i jak wiele wymaga wysiłku oraz cierpliwości. Zapraszam raz jeszcze przedstawicieli naszej młodzieży do Płocka, a Was – Drodzy Diecezjanie proszę serdecznie o modlitwę w intencji Synodu. Niech połączy nas wspólna odpowiedzialność! Niech wspólna modlitwa otworzy serca i umysły młodzieży na natchnienia Ducha Świętego i uczyni owocnymi synodalne obrady.

                     † Piotr Libera
Biskup Płocki

Uroczystości diecezjalne w Roku Jubileuszowym Św. Stanisława Kostki - Rostkowo